Jaren geleden waren Paul en ik de badkamer aan het verbouwen. Alles maar dan ook alles eruit. Een enorme stofbende. De vloer open voor leidingen. Je kent het wel. We hadden die dag geverfd en om het droogproces te versnellen had ik de ramen open laten staan die nacht.
Ik moest ’s nachts naar de wc beneden. Toen ik slaperig weer naar boven liep kwam ik een vreemde, zwart-witte kat tegen op de trap (ik had zelf toen ook een kat, een zwarte). We schrokken ons allebei kapot en de kat schoot terug naar boven, de badkamer in. Ik kijken en weg was ze. Door het open raam.
Die nacht droomde ik over de kat. En dat ze in de vloer was gekropen en er niet meer uit kon.
De volgende dag heb ik mijn ontmoeting met de kat en de droom aan Paul verteld. Gekeken, geen kat in de vloer. ‘Weet je het zeker?’, vroeg ik. Door mijn droom was ik er niet gerust op. Voor de zekerheid de vloer nog niet dicht gemaakt en het raam opengelaten ’s nachts. Geen kat meer gezien.
Verder met de verbouwing. Het resultaat was een prachtige badkamer waar ik erg blij mee was. Weken later zei mijn zoon: het ruikt zo raar op mijn slaapkamer? Het rook inderdaad raar. Wat kon dat zijn?
Ik zat er over na te denken op de trap. Toen het besef me raakte: de kat zat in de vloer!!!
Ik rende naar de buren om te vragen om een koevoet om de vloer open te maken. Wat moet jij met een koevoet? vroeg de buurman verbaasd. Er zit een kat in mijn vloer en die moet er uit! Hij keek me aan alsof ik gek was geworden maar kwam toch mee met de koevoet.
Hij was wel zo slim om mijn nieuwe badkamervloer niet open te breken maar via het plafond onder de trap. Ik stond er gruwend en half huilend bij terwijl hij aan het wrikken was. Is het een zwart-witte?? Ja, inderdaad, zei hij enigszins verbijsterd. Hoe wist je dat?
Ik heb me heel schuldig gevoeld. Dat arme beestje! Ik had beter moeten kijken, mijn droom serieuzer moeten nemen. Terwijl ik het beeld van de kat op de trap nog eens voor mijn ogen afspeelde zag ik dat het een zwerver was en oud. Oude katten die gaan sterven verstoppen zich wel vaker, stelde ik mezelf gerust.
De vieze geur was verdwenen wat overbleef was eerst een madenplaag door het hele huis en daarna een vliegenplaag. Daarna volgde nog een vlooien explosie. Ik heb het maar als rechtvaardigheid opgevat. En neem mijn dromen sindsdien héél serieus 🙂